گاهی فکر میکنم
به جای زشتیها و پلشتی ها که
می بایست به زردی آتش
می سپردیم
آرزوهایمان را خاکستر کرده
و از رویش گذر کردیم!
پ.ن :
امروز به یاد مرحوم حجازی این تکه کلامش را به یادگار
برایت میگذارم **مخاطب خاص**
من آن گلبرگ مغرورم که می میرم ز بی آبی
ولی با منت و خواری پی شبنم نمی گردم.