تورا می سپارم به فردا

 

پ.ن : 

به شب میسپارم تورا تا نسوزی 

به دل می سپارم تورا تا نمیری

زن در پیاده رو راه می رود

شکنجه در رودخانه ی زمستانی

ببینید اگر تحمل دارید!

هم آغوشی

من تصویر غمگین مردمی هستم  

که در زهدان مادرانشان جا مانده اند 

ودر این روزگار با کسانی اشتباه گرفته شده اند 

تمام روزگار ...

باکسانی... 

واشتباه چه بهانه ی خوبی است برای دلتنگیهایمان

وقتی که یکدیگر را کم آورده ایم! 

پ.ن : 

وقتی کبوترها با کلاغان معاشرت میکنند 

پرهایشان سفید میماند ولی قلبشان سیاه میشود.

سی وهفت

سخت است سی و هفت ساله باشی
و کسی را برای آخرین بار ببینی
انگار مرگ بین مان ایستاده باشد
سیگار بکشد
و هی این پا و آن پا کند
و تو را در حلقه های نامنظم 

به فراموشی بسپارد. 

پ.ن : 

دیشب با کسی وداع کردم که  

قالب تنم شد.