به چهره معصومی نگاه میکنم
که طاقت ضربات سخت را با سیاهی وکبودی
به تصویر کشیده است.
یاد روز بارانی وکفشهای سوراخ و پاهای
از سرمابی حس شده بخیر!
به آغوش آسایشگاه آمنه پناه خواهم برد
تا شاید کمی دردهایم تسکین یابند.
چه دردناک اما حقیقی !!!
تنها اندوه!
چه دردناک اما حقیقی !!!
تنها اندوه!