نه تو می مانی ونه اندوه
ونه هیچ یک از مردم این آبادی
به حباب نگران لب یک رودقسم
وبه کوتاهی آن لحطه شادی که گذشت
غصه ها هم میگذرند
آنچنان که فقط خاطره ای خواهدماند
لحظه ها عریانند
به تن لحطه خود
جامه اندوه مپوشان هرگز.
سهراب سپهری