قلاده ها بر گردن

در زمانه ای که حقیقت  زیر بار حماقت مدفون است،اندیشیدن به

رهایی کاری عبث است.

برای مردمی که دروغ را ، آنهم از نوع بزرگش ،بیشتر باور دارند

آیا سینه چاک کردن به معنای بلاهت نیست؟

آخرین بار در صفهای طولانی قلاده های طلایی که قلاده را به گردنشان

آویزان دیدم دیگر یقین پیدا کردم که :

خلایق هرچه لایق