دیشب برای بار دهم فیلم پاپیلون را دیدم.ولی مثل اولین بار برایم بکر ودست نخورده بود.موسیقی متن فیلم برایم یک شاهکارتمام نشدنی وتک تک دیالوگهایی که مابین هری چاریر ولوییس دگا رد وبدل میشود برایم جزءماندگارترین جملات هستند.ودرنهایت ،
* آزادی *
قشنگترین تصویری که از یک انسان بر پهنه دریای بیکران میتوان درون یک قاب ترسیم کرد.
یک انسان حیرت زده ام.
کسی که آلاکلنگ وجودش در گذر از این همه تضادهای
ناگذیروناخواسته در برخورد با مسائل به شکل
اغراق آمیزی در نوسان بالا وپایین بودن است.
ومن در پایان التهاب گرمای تابستان
وزایش خزان پاییز
زندگی خودنخواسته را
تاسی وهفت تجربه کرده ام
تا بعد چه پیش آید...
پ.ن :
گاهی به این می اندیشم که دلم برای خودم خیلی
تنگ شده!